3. หิริชาดกการกระทำที่ส่อให้รู้ว่ามิตรหรือมิใช่มิตร[763] ผู้ใดหมดความอาย เกลียดชังความมี เมตตา กล่าวอยู่ว่าเราเป็นมิตร. สหายของท่าน ไม่ได้เอื้อเฟื้อทำการงานที่ดีกว่า บัณฑิตรู้จัก ผู้นั้นได้ดีว่า ผู้นี้มิใช่มิตรสหายของเรา. [764] เพราะว่าบุคคลทำอย่างไร ก็พึงกล่าว อย่างนั้น ไม่ทำอย่างไร ก็ไม่พึงกล่าวอย่างนั้น บัณฑิตทั้งหลายรู้จักบุคคลนั้นว่า ผู้ไม่ทำให้ สมกับพูด เป็นแต่กล่าวอยู่ว่า เราเป็นมิตร สหายของท่าน. [765] ผู้ใดไม่ประมาทอยู่ทุกขณะ มุ่งความ แตกร้าว คอยแต่จับความผิด ผู้นั้นไม่ชื่อว่า เป็นมิตร ส่วนผู้ใดอันคนอื่นยุให้แตกกันไม่ ได้ ไม่มีความรังเกียจในมิตร นอนอยู่อย่าง ปลอดภัย เหมือนบุตรนอนแอบอกมารดา ฉะนั้น ผู้นั้นนับว่าเป็นมิตรแท้. |